Главная English Polski

История рода.

Самое раннее упоминание представителей рода Вабищевичей в сохранившихся  исторических документах относится к началу 16 века.  Из жалованной грамоты королевы Боны боярину Проньке на имение (1524 год) следует, что  три родных брата: Пронь, Гораин и Иеремия Вабищевичи, проживали в начале 16 в. в околице Плотница Пинского повета Великого княжества Литовскогою Вследствии этого Вабищевичи пользовались придомком Плотницкие. Документ ссылается на свидетельство бояр Пинских, что земли эти были во владении отца (Кохно Вабищевича), деда и предков боярина Проня Вабищевича. Отсюда можно заключить, что род проживал на этих землях по крайней мере с 14 века. Род имел дворище в Плотнице, Стахове, а позднее Вабищевичи жили и в Осове, Струге, Белогуше, Мозыре и на Украине. Представители рода служили в войске Великого Княжества Литовского, участвовали в Сеймовых собраниях, имели голос при избрании чиновников, сами занимали должности. В 1795 году земли Пинского повета вошли в состав Российской Империи.

В определении Минского дворянского депутатского собрания о признании в Российском  дворянстве рода Вабищевичей-Плотницких от 27 декабря 1802 года указано:"Выводовая депутация, рассмотрев представленные документы, признает их достаточными для признания рода благородных Вабищевичей-Плотницких в шляхетском звании. Мы, предводитель дворянства и депутаты, избранные из поветов Минской губернии, следуя милостиво выданному шляхте закону от 1785 года, а также придерживаясь положений  Высочайше утвержденного указа Правительствующего Сената от 5 мая 1801 года, признаем фамилию благородных Вабищевичей-Плотницких, а именно живущих сегодня … потомков Проня, … потомков Гораина, … потомков Иеремии, в качестве родовитой и древней польской шляхты. Приказываем внести оных в первую часть книги шляхты Минской губернии"

Najwcześniejsze wzmianki o przodkach rodu Wabiszczewiczów wspominają dokumenty historyczne pochodzące z początku XVI wieku. Z przywileju Królowej Bony dla bojara Prońki z 1524 roku wynika, że trzej bracia: Proń, Horain i Jeremiasz żyli na początku XVI wieku w okolicy Płotnicy w powiecie pińskim w granicach WKLitewskiego ( stąd przydomek Płotnicki ). Bojarzy pińscy w dokumencie z roku 1559 zaświadczają, że ziemią tą władał ojciec, dziad I przodkowie bajara Pronia Wabiszczawicza. Należy przypuszczać, że ród ten żył na tej ziemi od XIV wieku i posiadał dworzyszcza w Płotnicy i Stachowie a ich potomkowie żyli w Osowie, Strudze, Białouszy. Przedstawiciele rodu służyli w wojsku WKLitewskiego, uczestniczyli w sejmikach, wybierali urzędników, sami zajmowali stanowiska urzędowe. W 1795 roku powiat piński został przyłączony do Imperium Rosyjskiego. W opisie dla Komisji Wywodowej Mińskiej Szlachty o przyznanie szlachectwa rosyjskiego rodowi Wabiszczewiczów Płotnickich z 27 grudnia 1802 roku stwierdzono: „Wywodowa deputacja po rozpatrzeniu przedstawionych dokumentów uznaje jako dostateczne dla przyznania rodowi urodzonych Wabiszczewiczów Płotnickich tytułu szlacheckiego. My przedstawiciele szlachty i deputaci wybrani z powiatów Mińskiej Guberni, stosownie do przepisów w Dyplomacie od 1785 praw najmiłościwszej szlachcie nadanej, niemniej też pilnując się prawideł w Ukazie Rządzącego Senatu za Najłaskawszą Konfirmacją Najjaśniejszego Monarchy pod dniem 5 maja 1801roku wydanym, uznajemy rodzinę urodzonych Wabiszczewiczów Plotnickich a żyjących dzisiaj…. potomków Pronia,…… potomków Horaina, ……. potomków Jeremiasza za rodowitą i starożytną szlachtę polską i onych do Księgi Szlacheckiej Guberni Mińskiej do części pierwszej wnosimy".